Echte meeldauw is een schimmelziekte die veroorzaakt wordt door de schimmel ‘Erysiphe Necator‘. Een veelgebruikte Franse term voor echte meeldauw is ‘oïdium’. Echte meeldauw is te herkennen aan witte poederige vlekken op de bovenkant van het blad. Deze schimmelpluis breidt zich uiteindelijk uit over het gehele blad en kan dan ook op de onderkant van het blad gevonden worden. Uiteindelijk worden de bladeren geel en grijs/bruin en sterven ze af. Echte meeldauw kan daarnaast ook de druiven aantasten waardoor deze verharden, grijs of zwart worden en uiteindelijk openbarsten. Erysiphe Necator gedijt vooral goed bij warm en droog weer met een hoge luchtvochtigheid. In tegenstelling tot “valse meeldauw” heeft echte meeldauw géén regen nodig om zich te vermenigvuldigen. De sporen van de echte meeldauw overwinteren op het hout en kunnen zorgen voor de primaire infectie in het voorjaar.
Van oudsher wordt echte meeldauw bestreden met zwavel. Zwavel werkt enkel preventief en niet curatief omdat het de schimmel die al in het blad is binnengedrongen niet meer kan doden. Wel wordt voorkomen dat deze schimmel zich verder kan verspreiden. Bespuitingen met zwavel vinden met name plaats in het voorjaar wanneer een regenbui gevolgd wordt door een langere warme droge periode.
« Terug naar woordenlijst!